Još od 1990. godine AHCC je korišćen kao komplementarna terapija kod pacijenata sa kancerom, koji je uz redovnu terapiju delovao kao pojačivač imunog odgovora.
S obzirom da je prvo registrovan u Japanu, ne čudi da je tamo i urađen najveći broj studija prema kojim ga, zbog njegovog dejstva, smatraju obaveznim nutritivnim suplementom (dodatkom ishrani) kod pacijenata sa kancerom.
Nakon Japana, prednosti i korisnost AHCC-a kod kancerogenih pacijenata su potvrđene i u studijama rađenim izvan Japana, i to najpre u USA, na Univerzitetu Jejl i na univerzitetima u Pensilvaniji i Koloradu.
TRADICIONALNU TERAPIJU KANCEROM čine tri glavna pristupa: hirurgija, hemioterapija i radioterapija. Sve tri vrste terapije imaju pozitivno dejstvo na redukciju (smanjenje) tumora, ali istovremeno ostavljaju izuzetno štetne posledice na imunski sistem pacijenta i telo u celini. Četvrta i najmodernija terapija je IMUNOTERAPIJA, kojoj pripada i AHCC.
HEMIOTERAPIJA uključuje korišćenje lekova koji su toksični i za ćelije raka i za zdrave ćelije, dakle deluje neselektivno. Toksičnost je pre svega izražena na ćelije koje se brzo dele, poput ćelija raka, ali i na normalne ćelije koje se brzo dele i obnavljaju, kao što su ćelije folikula dlake, krvne ćelije, ćelije sluzokože, pa su otuda glavni neželjeni efekti hemioterapije: opadanje kose, pad ćelija svih krvnih loza, mučnina, gađenje i povraćanje.
AHCC u tom slučaju igra glavnu ulogu, jer značajno ublažava simptome udružene sa hemioterapijom.
RADIOTERAPIJA ili zračenje je korišćenje zračne energije u vidu X zraka, gama zraka ili naelektrisanih partikula kojima se tumorska promena izlaže. Zračenje može biti sprovedeno mašinom koja se nalazi izvan tela, ali i putem radioaktivnog materijala implantiranog u telo (brahiterapija). Sledeći oblik je sistemska radioterapija koja koristi radioaktivne supstance oralno. One se kreću putem krvi do tumorskih ćelija i ubijaju ih zračenjem, i to najpre dejstvom na ćelijski DNK koji uništavaju direktno ili stvaranjem slobodnih radikala koje potom deluju na ćelije. Radioterapija, kao i hemioterapija, utiče na okolne zdrave ćelije pa se javljaju neželjeni efekti: gubitak kose, iritacija kože, urinarni problem, mučnina, povraćanje, dijareja, gubitak memorije, infertilitet, fibroza.
HIRURGIJA podrazumeva uklanjanje tumora, okolnih tkiva i limfnih čvorova. Ona takođe ima negativan uticaj na imuni sistem, dok neželjeni efekti hirurgije zavise uglavnom od biologije tumora, njegove lokalizacije i stepena proširenosti.
IMUNOTERAPIJA - Najmlađa i netoksična metoda. Svojim delovanjem koristi delove imunog sistema u borbi protiv kancera za jači i/ili pametniji imuni odgovor. Cilj je, dakle, da se stimuliše imuni odgovor ili da se aplikuju sintetski proteini imunog sistema i neke druge komponente.
Iako se imunoterapija u tretmanu kancera nekad koristi samostalno, najčešće je to uz ostale vrste terapije tumora (hemio i radioterapija, hirurgija).
AHCC se u Japanu koristi kao najjači poznati stimulator imuniteta i daje se uz konvencionalnu terapiju kancera.
U studiji rađenoj u Seulu, dvanaest pacijenata obolelih od kancera pored konvencionalne terapije tretirano je dnevno tri meseca i sa AHCC-om od 3 do 6 grama, a potom je praćeno tri, šest i devet meseci nakon toga. Zaključak studije bio je sledeći: nije bilo promena u broju leukocita, hemoglobina i ostalih ćelija krvnih loza, čak i nakon intenzivne radio i hemioterapije. Postojao je blagi porast nivoa limfocita, što je dobar znak u terapiji kancera. Procenat NK ćelija (važnih za eliminaciju tumora) povećan je i do 21% posle tri meseca.
AHCC je dakle bezbedan i efikasan za pacijente obolele od kancera i može biti od pomoći u prevenciji depresije krvnih loza krvne slike u toku i nakon hemio i radioterapije.