Posle svake hirurške intervencije postoji rizik da imunitet oslabi i da organizam postane prijemčljiv na infekcije. Sama infekcija nastala postoperativno može delimično, a nekad i u potpunosti, da kompromituje hirurški rad i tako ugrozi pacijenta. Kako bi se izbegle komplikacije ili da bi se rizik sveo na minimum, neophodno je da lekar ustanovi da li pacijent ima hronične infekcije (HIV, hepatitis B ili C, tuberkulozu…) ili neko od hroničnih oboljenja (dijabetes, sistemske bolesti vezivnog tkiva, kardiološka, vaskularna, metabolička oboljenja), odnosno bilo koje stanje koje može negativno uticati na imunitet. Kada se precizno postavi dijagnoza i proceni stanje pacijenta, lekar preoperativno bira terapiju koja će omogućiti kontrolu hroničnog oboljenja, odnosno najmanji štetan uticaj na imuni sistem. Takođe, nakon i najmanje operacije, dakle postoperativno, pacijeti dobijaju antimikrobne lekove i antibiotike da bi se sprečila pojava infekcija.
Ono što pacijeti mogu sami da učine za svoj imuni sistem jeste da mu omoguće da može pravilno da funkcioniše. Dovoljna su svakodnevna fizička aktivnost, odmereni i kvalitetni obroci, kvalitetan san, lečenje hroničnih i pravovremeno lečenje akutnih infekcija. Sa druge stane trebalo bi izbegavati psihofizičko iscrpljivanje, prekomernu upotrebu alkohola, psihoaktivnih supstanci, pušenje, stresove.
Znaci i simptomi neadekvatne funkcije imunog sistema najčešće su perzistentne, ponovne virusne ili bakterijske infekcije, teške infekcije mikroorganizmima koji nisu patogeni za druge osobe, slab ili nikakav odgovor na antimikrobnu terapiju, reakcija infekcijom na vakcinaciju, pojava retkih formi maligniteta… Poseban problem danas predstavljaju bolničke infekcije, često uzrokovane retkim sojevima bakterija koje su genetski modifikovane i kao takve veoma otporne na većinu korišćenih antibiotika. Ovakvi sojevi bakterija retko mogu da se nađu izvan bolničkih uslova.
Kod hospitalizovanih pacijenata, a posebno u toku i nakon hirurškog lečenja, imuni sistem ne funkcioniše optimalno i oni postaju veoma izloženi i prijemčivi na virusne i bakterijske infekcije. Svaka, pa i najmanja operacija ili hospitalizacija kod pacijenata dovodi do povišenog rizika od infekcije. Stepen i vrsta infekcije tada značajno utiču na tok lečenja i mogu veoma ili čak potpuno kompromitovati hirurški rad. Nije redak slučaj da kod starijih pacijenata oslabljenog imuniteta, nakon uspešne operacije, četvrtog ili petog postoperativnog dana dođe do komplikacija usled teških, posebno bolničkih infekcija koje ne reaguju na standardnu antibiotsku terapiju, pa dolazi do opšte infekcije, sepse i na kraju do smrti pacijenta.
Iz svih ovih razloga priprema pacijenata za operaciju mora biti priprema našeg organizma za moguću izloženost bakterijama i virusima i sve što doprinosi preoperativnom i postoperativnom jačanju imuniteta, van svake sumnje je korisno.
AHCC je preparat pripremljen posebnim i zaštićenim tehnološkim procesom ekstrakcije grupe jedinjenja iz japanske gljive šitake koji već decenijama unazad pokazuje imunomodulatorna dejstva. Primena preparata AHCC u uslovima in vitro i in vivo pojačava opšti i specifični imuni odgovor organizma preko povećanja broja ćelija ubica (NK, natural killer cells), povećanje broja dendritskih ćelija (imunoprezentera), povećanja broja i aktivnosti T limfocita. Poznata su odavno antiupalna ali i antioksidantna svojstva AHCC-a. Uticaj AHCC-a na porast broja makrofaga, prve linije odbrane od infekcija u tkivima već je dokazana brojnim studijama.
U našoj zemlji u toku je priprema velike kliničke studije sa preparatom AHCC koja će biti sprovedena kod žena nakon ginekoloških operacija. Studijom je predviđena upotreba ovog preparata u ranom postoperativnom toku. Preliminarni rezultati drugih studija, već sprovedenih u svetu, obećavaju. AHCC je suplement koji je sa svojim svojstvima idealan, kako za preoperativnu pripremu pacijenata za manje ili veće operativne zahvate, tako i za postoperativnu suplementaciju. Na ovaj način svakako se poboljšavaju rezultati hirurškog lečenja.
MOĆNA HIRURGIJA
Razvoj hirurgije od kraja 19. veka do danas doprineo je da hirurški pristup u određenim granama medicine postane dominantan. Gotovo da nema grane medicine gde se patologija i bolesti bar delom ne rešavaju hiruškim putem, kako u dijagnostici, tako i lečenju. Nagli rast hirurgije i uspešnosti njenog lečenja nakon stidljivih početaka, vidljiv je tek nakon II svetskog rata, sa početkom ere moćnih antibiotika
koji su doprineli poboljšanju rezultata lečenja pacijenata.
Preparat AHCC možete naručiti OVDE.
